Allah tək bir varlıqdır. Övladı olmaqdan (bu bəşəri xüsusiyyətdən) kənardır. Göylərdə və yerdə nə varsa (hamısı) Onundur. Əgər yolunu azmış “bəzi” təriqələrin dediyi kimi Allah özünə övlad götürsəydi, gözlə görünən hər şey o övladın olardı, dünya başqa cür dövran edərdi. Allah övladını heç vaxt sınağlardan keçirməzdi. Yəqin ki, o övlad ölünsüz, əbədi olardı. İnsanlar Uca Allaha başqa cür dua edərdi. Adətən, insan Uca Allaha dua edərkən yaradan, haqqı görən, bütün gizli və aşkarı bilən Sənsən kimi müraciət edir. Ancaq zaman başqa zaman, dövran başqa dövran olsaydı, Uca Allahın övladı olsaydı hər şey başqa cür olardı. İnsanlar dua edərkən Allahında övladı olduğunu və övlad niskili, sevinci nə olduğunu bildiyini deyərdi və bəlkədə, Allah heç vaxt insan oğluna başına bir bəla və yaxud ölüm gəlməsini istəməzdi.
            Xristianlılar yoldan azmışlar. İsa-əl-Məsihi Allahın övladı olduğunu deyirlər. Müqəddəs Qur`ani Kərimdə “İxlas” sürəsində deyilir:
Bismillahir–rəhmanir-rəhim!
1. (Ya Peyğəmbər! Allahın zatı və sifətləri haqqında səndən soruşan müşriklərə) de: “(Mənim Rəbbim olan) O Allah birdir (heç bir şəriki yoxdur);
2. Allah (heç kəsə, heç nəyə) möhtac deyildir! (Hamı Ona möhtacdır; O, əzəlidir, əbədidir!)
3. O, nə doğmuş, nə də doğulmuşdur! (Allah Özünə heç bir övlad götürməmişdir!)
4. Onun heç bir tayı-bərabəri (bənzəri) də yoxdur!”

Müəllif: Elçin Səfərli